Een viooltje kan op twee verschillende manieren vermenigvuldigd worden. De levensduur van je viooltje bepaalt welke optie gebruikt moet worden. We leggen de belangrijkste verschillen uit en hoe je succesvol kunt uitdragen.
Kan elk type viooltje worden vermeerderd?
Meestal kunnen alle viooltjes worden gereproduceerd. Andere variëteiten uit de violetfamilie zijn ook geschikt voor het kweken van een andere plant. Er zijn echter rassen waardoor een vermeerdering van de moederplant niet meer mogelijk is. Dit wordt F1 hybride veredeling genoemd.
Hoe viooltjes te vermeerderen?
Je kunt je viooltjes op twee manieren vermenigvuldigen:
Welke methode je gebruikt, hangt af van of je viooltje tweejaarlijks of eeuwig groeit. Van twee jaar oude viooltjes kweek je zaden. In het geval van meerjarige vertegenwoordigers voert u een verdeling uit.
Vermeerdering door zaad
In de meeste gevallen is het bekende tuinviool een bloem van één of twee jaar oud. Om zaden te vormen, laat je de bloeiende bloemen staan. Na verloop van tijd ontwikkelen zich zaaddozen, waaruit je de zelfgekweekte zaden kunt nemen. Viooltjes zijn echter vaak niet zaadbestendig. Dit betekent dat de kenmerken verschillen van die van de moederplant. Deze omvatten bijvoorbeeld:
Vermeerdering per deling
De verdeling van viooltjes kan worden gedaan voor vaste planten. Deze omvatten meestal gehoornde viooltjes of wilde viooltjes. Niet alle aangeboden planten zijn echter variëteit. Alleen deze kunnen worden gedeeld. Om de levensduur te verlengen, moet je deze soorten om de drie jaar verdelen. Ook als je ze niet wilt vermenigvuldigen.
Knip de viooltjes eerst krachtig terug na de bloei. Omdat gehoornde viooltjes twee keer bloeien, kan dit keer in het voor- of najaar zijn. Je kunt het herkennen aan het feit dat je gehoornde viooltje is uitgeloogd en de bladeren verkleuren. Graaf vervolgens de kluit uit en scheid deze in het midden in tweeën. Je kunt ze op een geschikte locatie planten.
