Platte daken zijn onderhevig aan constante weersgerelateerde invloeden, wat kan leiden tot slijtage en lekkages. Als u dit vermoedt, moet u snel handelen zodat verdere schade kan worden voorkomen. Lees hier hoe lekdetectie werkt op een plat dak.
Platte daken vereisen constant onderhoud
Platte daken hebben sinds de jaren 1970 grote populariteit in Duitsland en zijn er als verschillende constructietypen (zoals warme daken, koude daken, omgekeerde daken of duodaken). Alle platte daken hebben echter één ding gemeen: ze hebben regelmatig onderhoud nodig om duurzaamheid te garanderen. Dit omvat ook lekdetectie, die zowel in geval van vermoedelijke schade als als preventieve maatregel moet worden uitgevoerd. Hoe eerder vocht er gevonden kan worden, hoe minder ernstig de gevolgschade meestal is.
Een watertest wordt niet aanbevolen voor lekdetectie
Hoewel de effectiviteit kan worden weerlegd, kiezen sommige huiseigenaren zelfs vandaag voor lekdetectie op een plat dak voor de watertestprocedure. Deze procedure werkt volgens het principe dat het dak wordt overspoeld met een grote hoeveelheid water – en als het niet lekt, is er geen zwak punt.
Deze redenering ontbreekt echter op veel plaatsen, omdat deze pure visuele test helemaal niet kan garanderen dat er daadwerkelijk geen lek is. Het kan eerder zijn dat het water niet kan weglopen (bijvoorbeeld als er een dampscherm aanwezig is). Ook kan er geen locatie van de schade plaatsvinden.
Deze lekdetectie-opties worden in plaats daarvan overwogen
Iedereen die een lek op het platte dak vermoedt of het dak wil controleren op eventuele lekkages, moet zijn toevlucht nemen tot andere methoden. Over het algemeen kan een onderscheid worden gemaakt tussen de volgende drie mogelijkheden, die allemaal veel nauwkeuriger zijn:
- Rookgas- of tracergasmeting: Bij deze procedure wordt een niet-toxisch, zichtbaar gas direct in de isolatielaag van het platte dak gebracht, zodat de nevel zichtbaar weer ontsnapt bij de lekken. Als deze visuele methode wordt gecombineerd met het detecteren van sensoren voor het gas, is een exacte lokalisatie van het lek mogelijk.
- Elektropulse methode: Een andere populaire optie is de elektropulsemethode (EFVM). Hier wordt schade gevonden met behulp van een stroommeting door een ringleiding op een bewaterd dak te leggen en de pulsen te meten die over de kabel lopen van het lekpunt naar de fundering van het gebouw – waar de lekken van het platte dak zich bevinden.
