Kalkafzettingen behoren tot de grootste vijanden van leidingen en waterketels, daarom moeten systemen worden geïnstalleerd voor preventie. Eén principe is gebaseerd op magneten – maar heeft dit überhaupt zin? We hebben hier alle belangrijke informatie voor u verzameld.
Kalk beschadigt lijnbuizen
Kraanwater, dat via geschikte leidingen huizen en appartementen binnenkomt, heeft een bepaald aandeel kalk, dat van regio tot regio varieert. Afhankelijk van het kalkgehalte wordt onderscheid gemaakt tussen zacht en hard water. Hoe harder kraanwater is, hoe meer opgeloste kalkkristallen erin zitten. Hoewel dit onschadelijk is voor de menselijke gezondheid, veroorzaakt kalk een ander probleem. Verschillende soorten schade kunnen optreden in lijnleidingen, die worden veroorzaakt door de ophoping van kalk op de binnenwanden van de leidingen. Deze omvatten met name de volgende kwesties:
- debietreductie;
- verandering in drukverhoudingen;
- Verzwakking van het metaal, zodat pijpuitbarstingen worden begunstigd.
Het theoretische effect van magneten tegen kalk
Om het negatieve effect van kalk op lijnbuizen te verminderen, zijn verschillende processen gestart. Een daarvan is magnetische waterontharding, die gebaseerd is op een fysisch principe. Door magnetische velden te bevestigen, moet de structuur van kalkkristallen zodanig worden veranderd dat ze zich niet langer aan de binnenwanden van de leidingen kunnen hechten en in plaats daarvan eenvoudigweg worden weggespoeld met de stroom water. De apparaten voor magnetische waterontharding gebruiken hiervoor verschillende systemen:
- magneten of elektrische draden op de buitenwanden van de waterleidingen;
- WISSELSPANNINGSPLATEN aan de binnenkant van de waterleidingen; of
- Voorfilters, die op dezelfde manier worden geïnstalleerd als ionenwisselaars.
In de praktijk kan een effect echter niet worden bewezen.
Hoewel deze aanpak tegen kalk theoretisch afdwingbaar klinkt, kon een daadwerkelijk effect niet wetenschappelijk worden bewezen. In een herhaalde reeks tests door Stiftung Warentest werden 13 apparaten die magneten gebruiken tegen kalkaanslag op de proef gesteld. Geen van de apparaten bleek kalkaanslag in de lijnpijpen te hebben verminderd. Slechts drie apparaten waren in staat om op zijn minst kalkaanslag in elektrische boilers te verminderen.
Daarom is het vanuit praktisch oogpunt niet aan te raden om magneten tegen kalkaanslag te gebruiken. In plaats daarvan is het de moeite waard om eens te kijken naar andere gemeenschappelijke procedures die zijn voorzien van certificaten van effectiviteit. De leider hier is de ionenwisselaar, waarvan het effect kan worden bewezen.
